Uit het onderzoek naar oud-Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib komt een wisselend beeld naar voren. Enerzijds is zij veranrtwoordelijk voor een “sociaal onveilige werkomgeving”, maar anderzijds kloppen niet alle klachten die in de twee anonieme brieven staan. Arib wordt ook pomschreven als “attent en betrokken”.